Op en neer rond de evenaar
Blijf op de hoogte en volg Elise
06 November 2014 | Ecuador, Baños
Eerst praten we een aantal dagen over het feit dat we wat van ons moeten laten horen. Vervolgens roept een van ons tweeën vanaf de douche/w.c./bed/hangmat een mogelijke titel, waarna de ander deze overtreft met een nóg betere.
Uiteindelijk begint een van ons, we zullen geen namen noemen (Elise) met typen en vult de ander aan door ludieke opmerkingen te roepen vanaf de andere kant van de kamer/w.c./douche/bed/hangmat (Bauke).
Vanaf het moment dat we in Ecuador zijn aangekomen, hebben we aardig wat beleefd. In het land van de evenaar zijn we veel op en neer gegaan. Letterlijk en figuurlijk.
Letterlijk vanwege alle hoge bergen en hooggelegen steden. Bijvoorbeeld Otavalo, waar er een fantastische beestenmarkt was. Alle dieren zaten vast aan touwtjes: biggen, schapen, paarden, varkens, cavia's, kalveren, koeien, kollosale stieren, eenden, poezen, hanen en kippen (aan de poten in groepjes van 4). Die kippen waren handig, als het krijsende varken/big weigerde mee te lopen, kon je dat beest een aardige tik geven met die kippen. Ook was er een super grote markt met textiel, panfluiten en sieraden. We weten nu waar al die gasten van de Gouwzemarkt in Monnickendam hun waren vandaan halen...
Vanuit het hoge Quito (2800m), zijn we naar het plaatsje Baños gereisd. Hier hebben we geraft, wat is dat super gaaf om te doen zeg! We zijn een aantal keer bijna uit de boot gevallen, zo spannend dat we nog even lekker in de wetsuits hebben geplast. Ook hebben we een quad gehuurd en zijn we door de bergen gecross., Bauke achter het stuur, Elise enigszins angstig en gillend van plezier achterop. Boven op de berg hebben we schitterende foto's gemaakt van een hele hoge schommel op de rand van de berg. Deze kunnen we helaas niet met jullie delen...
Een van onze neerwaartse momenten was namelijk de busreis van Baños naar de Amazone. Ondanks de waarschuwingen zijn we beroofd van onze camera's. Ja in meervoud. Uit twee tassen zijn er twee camera's gejat. Een behoorlijke domper. Gelukkig heeft het Ecuadoriaanse tuig (waar is vader Sake als je hem nodig hebt?) de GoPro laten zitten, en waren we blij dat we in ieder geval onze paspoorten nog hadden. Met dat idee zijn we de kano ingestapt, de jungle in ( een drijvend bos vol apen, anaconda, kaaimannen en insecten, waar we de evenaar aangeraakt hebben)!
Want als je je paspoort kwijt bent, ben je pas écht héél ver van huis.
Dan sta je héél hard te huilen op een busterminal, in een stad die bekend is om haar criminaliteit. Zo hard dat er in no-time heel wat kinderen en medewerkers van de terminal om je heen staan. Ja, dit is echt gebeurd.
Na onze (overigens erg leuke) Amazone trip moesten we uren wachten om met een bus weg te kunnen uit Lago Agrio. Samen met wat reisgenootjes uit o.a. Ecuador besloten we samen te chillen. Een van hen kende een jongen in de stad, waar we langs zijn gegaan voor wat domme ontspanning. We waren zo ontspannen dat Elise haar tasje met paspoort en andere documenten in het huis vergat. Daar kwamen we op de busterminal pas achter, toen we al lang en breed afscheid hadden genomen van onze vrienden voor 1 dag.
De manager van de terminal bood direct zijn hulp aan "waar was het huis? Hoe heet die vriend? Hebben jullie telefoonnummers?". We wisten nog maar één ding: het huis was vlak bij een gebakszaak die tegenover een blauw/wit bankgebouw stond... Er werd een auto geregeld. Een auto met een papa, mama en twee kinderen erin. Samen met hen zijn we rondjes gaan rijden (ondertussen werd de jongste nog even aan de tiet gehangen), heel veel rondjes ...
Alles was inmiddels donker en uitgestorven, we herkende weinig meer van de stad. Uiteindelijk werd de enige Engelssprekende local opgetrommeld (in panieksituaties weet je nog maar 3 Spaanse woorden: si, no en cerveza). Met haar hulp en de scherpe blik van Bauke vonden we het huis! En ja, de tas lag er nog! Weer gejankt als een kind, maar dit keer van blijdschap en geluk ("estoy feliz, estoy feliz, ustedes son mis amigos!", was het enige wat Elise uit kon brengen).
Wat een opluchting, en wat een fantastische hulp van al die verschillende mensen. We zijn ze eeuwig dankbaar.
Dezelfde nacht zijn we met de bus (dit keer goed op onze tassen lettend) weer terug gegaan naar Baños. Hier hebben we inmiddels aangifte gedaan en een nieuwe camera gekocht. Ook hebben we heerlijk genoten van een echte, iet wat dure, Zwitserse kaasfondue. Bauke vond het zó lekker dat hij de dag daarna nog een keer achterstevoren heeft gegeten (voor de minder goede verstaander: hij heeft alles weer uitgekotst, en heeft een dag kermend en kreunend op bed gelegen).
Vandaag gaan we nog een keer heerlijk genieten van de thermische baden van Baños. De door vulkanische warmte opgewarmde baden vielen de vorige keer zo goed in de smaak dat we nog een keer gaan!
Al met al zijn de laatste weken gevuld met hoogte en diepte punten. En hoewel we ons hopeloos verloren voelden, hebben we geen moment gedacht om terug gaan naar huis (gaat ook lastig als je je paspoort kwijt bent). Samen genieten we van zo ongeveer al het goeds en minder goeds van het reizen (enge dieren bekijken, je eczeem laten genezen door een Indiaanse medicijnman, lekker en minder lekker eten, nieuwe vrienden maken, flessen wijn en bier drinken en heel veel spelletjes yatzee tijdens de busreizen).
Morgen vertrekken we richting de kust van Ecuador, om te kijken of Wallie de walvis daar nog romd zwemt, waarna we door reizen richting Peru.
Heel veel knuffels
Elise en Bauke
-
06 November 2014 - 22:27
Patrick Bakker:
Hallotjes
Wat een stoere verhalen allemaal :d! Hoop dat jullie genieten..
Nog heel veel plezier de komende tijd en pas goed op jezelf.
groetjes
-
07 November 2014 - 07:26
Jan Tromp:
hallo Bauke en Elise,
Leuk om jullie belevenissen te lezen. Gisteren hadden wij UTA-vergadering in het AZ-stadion. Alle mutaties van personeel wat is gekomen en gegaan verscheen op het scherm. De meest opmerkelijke was "Waar is Bauke?". Bauke gaat dus op en neer rond de evenaar!!
Heel veel plezier en ik kijk alweer uit naar het volgende verhaal.
groetjes -
07 November 2014 - 18:17
Mark Klompstra:
Hey Bauke en Elise,
Leuk om te lezen!!!!!
Geniet er samen nog maar van!!!
Gr.
Mark Klompstra -
07 November 2014 - 22:01
Lia:
Na alle tegenslagen maar een paar nieuwe schoenen gekocht? Heel goed! -
09 November 2014 - 10:36
Doke:
Hoi samen,
mooie verhalen. Had al veel van joke en sake gehoord.
maar zo te lezen vermaken jullie ie wel, jammer van jullie fototoestellen, maar gelukkig hebben jullie je paspoort behouden.
geniet nog maar heel veel in deze mooie landen, het gaat erg snel voorbij he?
groetjes -
09 November 2014 - 22:29
Ronald:
He, he, eindelijk een fatsoenlijke camera!
Mooie verhalen en een prachtige reis samen. Daar gaat het om. Heel vervelend om bestolen te worden, maar jullie zetten het gelukkig snel van je af. Super!
Ook groetjes van Merel, Vera en Saskia.
Nog veel plezier, Ronald
-
14 November 2014 - 20:16
Piet Boermans:
Hallo Bauke en Elise,
Wat een verhaal zeg. Alles weg en een gedeelte weer terug. Maar goed, weer een prachtig verhaal.
Mensen, veel succes verdere.
Groet Piet -
16 November 2014 - 21:50
Elmo Harberts:
he toppers
Erg leuk om alles zo te volgen
Gr 020
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley